door Margriet van Eck Poppe

Annerieke is in 1988 lid geworden van Hylas. De club bestond toen pas twee jaar. Ze had de sportacademie gedaan dus ze mocht al trainingen geven maar ze vond het leuk om ook nog de opleiding van de Atletiekunie tot hardlooptrainer te doen. In 1991 kreeg ze een eigen trainingsgroep op de woensdagochtend toegewezen. Daarna volgde ze nóg een opleiding en begon in 1994 haar praktijk als sportmasseur.

Van haar trainingsgroep op de woensdagochtend heeft ze kort geleden afscheid genomen. Lenneke van Poelgeest traint deze groep nu. Van de eerste lichting sporters die al in 1991 door haar getraind werden is er in de woensdagochtendgroep nog één over: Ria Blansert. Ria gaat door, maar Annerieke stopt. Waarom? Zelf zegt ze: ”Het is een keer genoeg. 30 jaar heb ik al die trainingen gegeven met ontzettend veel plezier maar opeens kreeg ik het gevoel dat het wel genoeg geweest was. En als ik eerlijk ben vond mijn lijf dat ook. Ik begon met het geven van trainingen omdat ik last kreeg van mijn teen bij het hardlopen. Dus snel lopen, dat zat er niet meer in voor mij. Later kreeg ik ook last van mijn knie, daar ben ik 12 jaar geleden aan geopereerd maar dat heeft niet echt geholpen. Vanaf dat moment kon ik echt niet meer hardlopen en ben ik in de duinen mijn trainingen gaan geven op de mountainbike.”

Hylas is in de dertig jaar dat Annerieke trainer was enorm gegroeid. Van weinig leden aan de start in 1986 tot zo’n 480 leden nu. Zijn er verschillen tussen Hylas toen en nu? Annerieke ziet niet veel verschil in het enthousiasme of fanatisme bij de sporters van toen en die van nu, maar wel zijn er in de loop der jaren veel meer vrouwen lid geworden (op dit moment zijn er 270 mannen en 211 vrouwen lid). Maar al waren er in de beginjaren minder vrouwen lid, ze telden zeker wel mee, ook bij de wedstrijden. Voordat de Lange Afstands Competitie bestond was er bijvoorbeeld de Geestmer Ambacht competitie, een estafette loop. Daar deed Hylas altijd met een aantal groepjes van vier lopers aan mee. Vaak ook gemengde groepjes. Annerieke: “We waren dan behoorlijk fanatiek, we wilden wel winnen ja!”

In de aanpak van haar trainingen is er in de afgelopen 30 jaar niet zoveel veranderd zegt Annerieke. Ze ging uiteraard naar trainingen voor hardlooptrainers en dan kreeg ze nieuwe technieken en oefeningen aangeleerd maar in de praktijk werden die door haar groepen vaak niet gewaardeerd en dan keerde ze toch maar weer terug naar de basis oefeningen die ze altijd al deed. “Ik richtte wel eens een circuit in, dat zijn bijvoorbeeld 10 verschillende oefeningen waar de mensen zelf langs kunnen gaan. Of gaf ik eens trainingen in de zandbak. Van tevoren gaf ik aan dat als mensen iets mankeerden dat ze dan die oefeningen niet hoefden te doen. Dan had ik soms maar twee mensen over in de zandbak, de rest liep rondjes.”

Waar in haar trainerscarrière is Annerieke het meeste trots op? “Dat de sporters in de groepen die ik trainde lang lid bleven en het allemaal naar hun zin hadden, ongeacht hun ambitie of prestatieniveau. Er zijn wel eens sporters met lichamelijke problemen, met diabetes bijvoorbeeld. Die kunnen zomaar opeens tijdens een training onwel worden. Dan ga ik niet zeggen blijf jij maar weg van de training. Ik neem dan wat druivensuiker mee voor als zo iemand een plotselinge flauwte krijgt. Ik ben altijd van het meedoen, inclusiviteit vind ik heel belangrijk.” Het mooie van mensen begeleiden die beginnen met hardlopen vindt Annerieke ”dat je ze ziet veranderen. Je ziet ze vrolijker worden en fitter.” Soms moest ze ook weleens mensen afremmen, die waren te fanatiek. “Dan kwamen ze ‘s avonds bij mij trainen en dan hadden ze ‘s ochtends ook al getraind. Dat is echt niet goed, maar ja, sommige mensen zijn eigenwijs en die deden dat toch.”

Wat hardlopen in haar leven heeft betekend? “Jezelf fit voelen, lekker in je vel. Ik begon ooit met hardlopen om af te vallen, dat is toendertijd goed gelukt. Ook het buiten zijn in de natuur vind ik heerlijk. En het trainen heb ik altijd met heel veel plezier gedaan!” Dat plezier is wederzijds, Annerieke heeft met haar enthousiaste trainingen heel veel mensen plezier gedaan en ze ook veel over de natuur geleerd tijdens het buiten zijn.

Dankjewel Annerieke! Je bent houder van het record MEESTE JAREN TRAINER bij Hylas!